Αιμορροϊδοπάθεια: Συμπτώματα και Θεραπεία
Ο ασθενής συνήθως αναζητεί Ιατρική βοήθεια, μόνο όταν οι Αιμορροΐδες/ αιμορροϊδοπάθεια εμφανίσει συμπτώματα. Τα κυριότερα από αυτά είναι, η αιμορραγία (αίμα στα κόπρανα), ο πόνος, η πρόπτωση, ο κνησμός (φαγούρα) και η αποβολή βλέννης.
Στον Χειρουργό μας πρέπει να απευθυνθούμε άμεσα μόλις εμφανίζουμε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα. Ο τελευταίος, αφού θα λάβει το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, θα προχωρήσει σε κλινική εξέταση (δακτυλική εξέταση, ορθοσκόπηση κλπ).
Η αιμορραγία εμφανίζεται κατά, ή μετά την κένωση ως ζωηρό ερυθρό αίμα, το οποίο επαλείφει το τοίχωμα της τουαλέτας, ή το χαρτί υγείας.
Ο πόνος οφείλεται στην θρόμβωση των αιμορροϊδικών όζων και εντοπίζεται στην περιοχή του πρωκτού.
Η πρόπτωση είναι αποτέλεσμα της χαλάρωσης του ιστού (βλεννογόνου) που συγκρατεί τις αιμορροϊδικές φλέβες και η εμφάνιση της εξαρτάται από το βαθμό της νόσου.
Ο κνησμός προκαλείται από την αποβολή βλέννης από τους αιμορροϊδικούς όζους, η οποία ερεθίζει το πρωκτικό δέρμα και ταυτόχρονα βάφει το εσώρουχο.
Η ασυμπτωματική αιμορροϊδοπάθεια 1ου βαθμού δεν χρήζει θεραπείας, ενώ η συμπτωματική νόσος του ίδιου βαθμού μπορεί να αντιμετωπισθεί συντηρητικά, με διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα, αύξηση της λήψης υγρών και διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες. Βέβαια, αυτά αποτελούν προσωρινά μέτρα, διότι όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, οι παθολογικές Αιμορροΐδες υποτροπιάζουν και προοδευτικά εξελίσσονται προς το χειρότερο.
Η συντηρητική θεραπεία αναστέλλει τα συμπτώματα μόνο προσωρινά, έως το επόμενο επεισόδιο.
Η θεραπεία των αιμορροΐδων 2ου, 3ου και 4ου βαθμού γίνεται μόνο με χειρουργική επέμβαση. Προσωρινά τα συμπτώματα μπορεί να ανακουφισθούν με φαρμακευτικά σκευάσματα όπως τοπικές αλοιφές, οι οποίες ως επί των πλείστων περιέχουν κορτιζόνη που αποτελεί τον κύριο παράγοντα, στον οποίο οφείλεται η ανακούφιση των ασθενών από τα συμπτώματα. Η χρόνια χρήση τέτοιων σκευασμάτων μπορεί να προκαλέσει σοβαρή δερματίτιδα στην περιοχή του πρωκτού.
Συστήνεται λοιπόν, η χρήση φαρμακευτικών ουσιών να γίνεται μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα, έως τη διενέργεια χειρουργικής αντιμετώπισης της νόσου, που αποτελεί και την οριστική λύση.